Her ayrılık zordur denir; ama bu kadar bağlanmışken, bu kadar aşıkken, bu kadar sahiplenmişken birbirini daha zor herhalde. Zaten ayrılığın acısının hep sonradan çarpması gibi bu vedayı da idrak edemeyecekler şimdi. Ne zaman ki TT Arena'da "bir şeyler eksik sanki" demeye başlayacaklar, o zaman anlayacaklar Sami Yen'in değerini, o zaman anlayacaklar "yeni stat, çok lüks, en modern" laflarının safsata olduğunu, o zaman anlayacaklar bir daha o samimi havayı soluyamayacaklarını. Bunları nasıl mı biliyorum? Dinlediğim "Efsane Maraton" anılarından biliyorum, Parma maçındaki atmosferden biliyorum, hafızamdan silinmek üzere olan meşale şovlarından biliyorum...
İşin kötüsü bu ayrılıkta özleyince dönüp bir bakıyım da diyemeyeceksin, yerinde başkaları yükseliyor olacak. Stadın duvarları yıkılıp enkaza dönüşürken anılar da onlara katılacak.
Empati yapıyorum, ben bir Fenerbahçeli olarak üzülüyorum Sami Yen'in yıkılmasına. Orayı evi bilenler içinse çok daha zor, onlar için şimdi sonsuza kadar veda zamanı...
Bir Fenerbahçeli olarak Sami Yen anısı bir fotoğraf ve Ali Kırca'nın o enfes şiirinden güzel bir parça ile bitirelim...
...
Ülkenin yüz yıllık yalnızlığını yendin dünyada.
Duyuldu adın Cezayir'den Çin'e, Kenya'dan Arjantin'e..
Kimsesizliğimizi yendin bir anda,
Yen dedi yendin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder