Özlüyoruz Fabio!

Bugün twitterından paylaştığı yazı ile neden efsane olduğunu neden tüm Fenerbahçelilerin kalbinde taht kurduğunu bir kez daha kanıtladı Fabio. Bir başka adamdı zaten o. Akıllarda büyük yer etmiş enfes golleri bir yana Türkiye'deki tüm stoperlere "top oyuna nasıl sokulur" konulu ders verebilecek nitelikte bir futbolcuydu. Kimilerine göre kazmaydı, kimine göre defans oynayacak adam değildi, kimilerine göre arkaya adam kaçırması başa belaydı. Benim gözümdeyse çok farklıydı Luciano, en az senin benim kadar Fenerbahçeliydi, içtendi, samimiydi, sevinçleri de hüzünleri de gerçekti. Cimbom'a volesi, BJK'ya rövaşatası, Sakarya'da 90+3'te takımı ipten alması, Olcan'ı korumaya çalıştığı o an, Denizli'ye uzatmalarda attığı golden formayı secde ederek öpüşü, "sahada da benim gibi hisseden biri var" diye düşünmemizi sağlayan halleri, hepsi dün gibi aklımda.

Sen gittiğinden beri artık kornerler bile eskisi gibi zevk vermiyor, 

sensiz topu oyuna sokmayı bir türlü beceremiyoruz yıllardır, 

herkes rezil gibi oynarken "nasıl olsa 90+2'de koyar kafayı" diye umut beslediğimiz kimse yok senin gibi. Özlüyoruz Fabio, çok özlüyoruz...